Lia Govers 1- 2 - 3

Ik ben Lia Govers, geboren in 1952 – in een gezin van 11 kinderen – te Bergen (N.H.) – Nederland, waar ik in 1972 de hoofdakte voor onderwijzeres heb behaald. In de herfst van ’72 ben ik naar Italië gegaan (1 jaar als au-pair te Florence) en in 1977 heb ik ‘n italiaan (siciliaan) getrouwd. Ik heb altijd gewerkt met mijn kennis van de buitenlandse talen (duits, engels en nederlands) in de handelssector en ook in de industrie, maar ik heb ook jarenlang als free-lance vertaalster gewerkt. In ben in 1981 ook aan de Turijnse Universiteit afgestudeerd in Pedagogiek (psychologische richting), maar ik heb die studie nooit voor mijn werk gebruikt.

poëzien in het nederlands - poëzien in het italiaans

 

 Er doolt in mijn huis Ik herinner hoe ik trots    Op de passen van klassieke dans    Goed fatsoen     De mallemolen Aan moeder  -  2  

 

 

 
Er is iets niet pluis
met dat dolende beest in mijn huis.
Weet niet eens wat voor ‘n ras ‘t is,
al roep ik haar toch met ‘n naasp;


***

 
              
 

Goed fatsoen                                                                   
 
Men geeft geen blijk van goed fatsoen
Als men zich steeds door hoop teniet laat doen.
 
Jij, schrijfster, bent hier de zotte:
jij laat je er telkens door bedotten.
 
Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen.
Neemt jouw goede verstand de been? 

 
In de mallemolen van mijn geest
draaien plaatsen, mensen, situaties rond,
vieren de herinneringen feest.
Een caleidoscoop zo bont
van duizend verschillende kleuren,
muzieken en vreemde geuren.
 
Is dit alles een bedrog?
Ziet men ergens de beginbeweging nog?
Waar werd die mallemolen op gang gezet?
Of heeft daar nooit iemand veel op gelet?
 
In de mallemolen van mijn geest
vieren de herinneringen feest.
Kermis over geluk en verdriet,
maar de herinneringen hebben simpelweg pret !
Dat verschil, dat zien zij niet.                              

 

Aan moeder  -  2              (27-8-’94)
 
Het regent zachtjes in mijn hart.
Nu is ‘t jouw stilte die mij verwart.
Voortaan zal ik – zonder ‘t hoeven meten van mijn passen –
eindelijk en toch ook niet tegen jouw zwijgen opgewassen
samen met de jaargetijden
in gedachten
jouw eew’ge rust daar begeleiden.
 
Men heeft ‘t ook nooit in de gaten.
Jij hebt ons toch zo stilletjes verlaten.
Het regent zachtjes in mijn hart.            

 

 

 

La proprietà letteraria è dell'autore. Ogni riproduzione è vietata.

 

Home page  |  L'autrice del sito  Le pagine del sito     

         

 

p;                                                                
 
Men geeft geen blijk van goed fatsoen
Als men zich steeds door hoop teniet laat doen.
 
Jij, schrijfster, bent hier de zotte:
jij laat je er telkens door bedotten.
 
Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen.
Neemt jouw goede verstand de been? 

 De mallemolen
 
In de mallemolen van mijn geest
draaien plaatsen, mensen, situaties rond,
vieren de herinneringen feest.
Een caleidoscoop zo bont
van duizend verschillende kleuren,
muzieken en vreemde geuren.
 
Is dit alles een bedrog?
Ziet men ergens de beginbeweging nog?
Waar werd die mallemolen op gang gezet?
Of heeft daar nooit iemand veel op gelet?
 
In de mallemolen van mijn geest
vieren de herinneringen feest.
Kermis over geluk en verdriet,
maar de herinneringen hebben simpelweg pret !
Dat verschil, dat zien zij niet.                              

 

Aan moeder  -  2              (27-8-’94)
 
Het regent zachtjes in mijn hart.
Nu is ‘t jouw stilte die mij verwart.
Voortaan zal ik – zonder ‘t hoeven meten van mijn passen –
eindelijk en toch ook niet tegen jouw zwijgen opgewassen
samen met de jaargetijden
in gedachten
jouw eew’ge rust daar begeleiden.
 
Men heeft ‘t ook nooit in de gaten.
Jij hebt ons toch zo stilletjes verlaten.
Het regent zachtjes in mijn hart.            

 

 

 

La proprietà letteraria è dell'autore. Ogni riproduzione è vietata.

 

Home page  |  L'autrice del sito  Le pagine del sito